هدف: این مقاله درپی تبیین این نظریه است که اخلاق، با وجود ماهیت مستقل از دین، وابستگی معرفتی و انگیزشی به دین دارد و همچنین عبودیت و بندگی را به عنوان اصلی مهم در جهت وابستگی اخلاق به دین معرفی کند. روش: روش این مقاله توصیفی، از نوع تحلیل اسنادی می باشد. یافته‌ها : اخلاق نه جزیی از دین و نه متباین و متعارض با آن است؛ بلکه هر کدام از دین و اخلاق را دارای هویتی مستقل میداند که ارتباط و نسبتی بین آنها وجود دارد. نتیجه‌گیری: عبودیت نه تنها باعث پرهیز از انجام محرمات میشود بلکه در تحقق ارزشهای اخلاقی مؤثر است.
)