2دکترای فلسفه تعلیم و تربیت ؛ دانشیار دانشگاه تربیت مدرس
3دکترای برنامه ریزی درسی؛ استاد دانشگاه تربیت مدرس
4دکترای فلسفه تعلیم و تربیت؛ استادیار دانشگاه تربیت مدرس
چکیده
موضوع تجربۀ دینی برای متفکران دینی و نیز برای کسانی که به رشد ومطالعۀ دین به عنوان رشته‌ای آکادمیک، کمک کرده‌اند، موضوعی محوری بوده است.هدفاز نگارش این مقاله، پرداختن به تربیت دینی بر اساس رویکرد تجربۀ دینی و نقد آن بر اساس آموزه‌های اسلامی بوده است.روش: در این مقاله با استفاده از روش تحلیلی و استنتاجی الگوی فرانکنا به استنتاج چیستی و چگونگی اهداف و اصول تربیت دینی این رویکرد پرداخته شده است. یافته‌ها:تربیت دینی بهطور عمده از طریق شکل‌گیری تجربۀ دینی و تکوین جنبۀ احساسی مذکور از طریق انجام آداب ومناسک دینی مربوطه تحقق پیدا می‌کند.نقد انجام شده نشان می‌دهد کهرویکرد تجربۀ دینی به تقدّم احساسات وعواطف دینی نسبت به شناخت در شکل‌گیری ایمان و به تبع آن در تربیت دینی توجه می‌کند. در واقع؛ برای شناخت، نسبت ثانوی قائلند؛ در حالیکه در اسلام،تربیت دینی مبتنی بر رویکرد تجربۀ دینی متناظر با آموزه‌های اسلامی با توجه به سه عنصر شناختی، عاطفی و ارادی صورت می‌گیرد
ابتدای صفحه