استاد تمام دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی و عضو پژوهشکده تحول و ارتقای علوم انسانی- اجتماعی دانشگاه شیراز
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر، دستیابی به یک نظام نظری و مدل عملیاتی برای تأسیس دستگاهوارۀ علوم انسانی اسلامی بود. روش: روش پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کیفی است که با نگرشی استنتاجی به منابع دینی صورت گرفته است. یافته‌ها: ابتدا مبادی هستی‌شناسی، انسان‌شناسی، معرفت‌شناسی، فلسفۀ علم، روش‌شناسی و روشهای پژوهش در دستگاهوارۀ علوم انسانی اسلامی احصا شدند. بر این اساس، شش مسیر برای تولید علم شامل شکل‌دهی نظام مفاهیم پایه، تدوین گزاره‌های علمی، تبیین نقش فقها، فلاسفه و عرفا در تدوین علوم انسانی اسلامی و مسیر وحدت‌بخشی به یافته‌ها (نظریه‌پردازی) مفهوم‌سازی شدند. همچنین، مدلی برای تأسیس این دستگاهواره پیشنهاد و عملیاتی کردن آن بررسی شد. نتیجه‌گیری: از آنجا که مسیرهای مختلف کسب معرفت از روشگان و منطقهای متعددی استفاده می‌کنند، بنابر این، تدوین یک منطق عام فرانگر که منطقهای جزیی (خاص) را در درون دستگاهوارۀ علوم انسانی اسلامی منسجم کند، به عنوان پژوهش آتی، پیشنهاد شد.
ابتدای صفحه