به دلیل ماهیت اسلامی بودن انقلاب 1357 در ایران، موضوع اسلامی‌سازی علوم انسانی در اوایل انقلاب و سالهای بعد از آن از سوی رهبران انقلاب اسلامی برجسته شد. هدف: هدف این پژوهش، بررسی تاریخچه و پیشینۀ علوم انسانی اسلامی بعد از انقلاب اسلامی و همچنین بررسی تلاشهای صورت گرفته در زمینۀ علم دینی در این برهۀ زمانی بوده است. روش: روش این پژوهش، توصیفی- تحلیلی بوده که با استفاده از منابع کتابخانه‌ای انجام شده است. یافته‌ها: در سالهای بعد از انقلاب اسلامی، نهادهای بسیاری در کشور تشکیل شدهاند که علوم انسانی با آموزه‌های اسلامی منطبق شود. از جملۀ آنها، نهادهای تأثیرگذار حوزه و دانشگاه بوده‌اند که تلاشهایی را برای تطبیق محتوای دروس دانشگاهها با آموزه‌های اسلامی انجام داده‌اند که البته این تلاشها به صورت ریشه‌ای تأثیرگذار نبوده است. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که با وجود تلاش های زیادی که در زمینه اسلامی سازی علوم انسانی در کشورمان بعد از انقلاب انجام شده است و نهادهای زیادی در این راستا تاسیس شدهاند اما این تلاشها انتظارات رهبر معظم انقلاب را برآورده نکرده است.
رمضانی, محمد علی, حمانی, کامران. (1393). تاریخچه و پیشینۀ علوم انسانی اسلامی در ایران بعد از انقلاب اسلامی. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی, 18(58), 5-20.
MLA
محمد علی رمضانی; کامران حمانی. "تاریخچه و پیشینۀ علوم انسانی اسلامی در ایران بعد از انقلاب اسلامی". مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی, 18, 58, 1393, 5-20.
HARVARD
رمضانی, محمد علی, حمانی, کامران. (1393). 'تاریخچه و پیشینۀ علوم انسانی اسلامی در ایران بعد از انقلاب اسلامی', مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی, 18(58), pp. 5-20.
VANCOUVER
رمضانی, محمد علی, حمانی, کامران. تاریخچه و پیشینۀ علوم انسانی اسلامی در ایران بعد از انقلاب اسلامی. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی, 1393; 18(58): 5-20.
)