هدف: ارائۀ الگوی تعلیمی مناسب، با تهیه، تدوین و ترجمۀ انگلیسی متون فاخر و غنی ادبی- اسلامی به ویژه ترجمۀ داستانهای مثنوی مولوی، منطق‌الطیر و الهی‌نامۀ عطار و شاهنامۀ فردوسی و استفاده از این قصه‌های بومی ایرانی- اسلامیبه عنوان جایگزینی برای محتوای کتاب‌های رایج وارداتی در کلاسهای عمومی زبان انگلیسی. روش: این پژوهش کیفی و معلم- پژوهنده، سه ترم تحصیلی به طول انجامید. شرکت‌کنندگان، شش گروه 50-30 نفره از دانشجویان دختر 23-18 سالۀ درس زبان عمومی دانشگاه الزهرا(س) بودند که در دو گروه مجزا در هر ترم در رشته‌های مختلف به تحصیل مبادرت داشتند. در مراحل مختلف چگونگی دریافت و پذیرش این دست متون توسط زبان‌آموزان، نحوۀ عملکرد و بازخوردهای آنان و تأثیرات آن بر شکل‌گیری زبان تولید شده توسط آنان از طریق روشهایی چون: ضبط مشارکت آنان در مباحث و گفتگوهای کلاسی و ارائه‌های آنان، جمع‌آوری نوشته و اسناد خلق شده و نظرسنجی از آنان، بررسی شد. یافته‌ها: زبان‌آموزان به دلیل احساس قرابت و نزدیکی بیشتر با خالقان این متون بومی، کمتر احساس غربت ذهنی و زبانی کرده، با اعتماد به نفس بیشتر به خلق زبانی آمیخته با معنویت، بینش و تفکر، دغدغه‌های زندگی حال و هنر و خلاقیت پرداختند. نتیجه‌گیری: مجموع نتایج نشان می‌دهد که برگردان انگلیسی متون ادبی فارسی در صورت ادغام با فعالیتهای کلاسی پویا، معنادار و تأمّل برانگیز می‌توانند زمینۀ مناسبی را برای ارتقای زبانی و معرفتی زبان‌آموزان انگلیسی فراهم کنند.
ابتدای صفحه