آزاداندیشی دینی و نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه، حاصل پیروزی گفتمان اسلام سیاسی پس از انقلاب و به حاشیه رفتن گفتمان غرب‌گراست. اما مسئله اینجاست که رقابت غرب‌گرایی با گفتمان اسلام سیاسی بعد از سه دهه که از پیروزی انقلاب اسلامی می‌گذرد، در عرصۀ فرهنگی ادامه یافته و محیط دانشگاه مرکز این فعالیتهاست. از همین رو، مقام معظم رهبری در برهه‌های زمانی مختلف با درایت و آینده‌نگری در فرامین خود، بر ضرورت ترویج آزاداندیشی دینی و برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی در دانشگاه تأکید فرموده‌اند. هدف: هدف اصلی نوشتار حاضر این بود که ضمن بررسی دیدگاههای گفتمانهای رقیب در خصوص مفهوم آزاداندیشی در محیط دانشگاهی پس از انقلاب، نقش و موضع نهاد رهبری در زمینۀ آزاداندیشی در دانشگاه را تبیین کند. روش: روش پژوهش حاضر، کیفی از نوع تحلیل گفتمان لاکلائو و موفه است. یافته‌ها: یافته‌هاگویای آن است که نهاد رهبری در دانشگاه، «نشانۀ» آزاداندیشی را در کنار نشانه‌های اسلام، عدالت، علم، معرفت، پیشرفت فنی و فنّاورانه و ارزشهای دینی مفصل‌بندی کرده و از آزاداندیشی در دانشگاه، تعریف مورد توافق گفتمان اسلام سیاسی را ارائه می‌دهد که سازگار با فرهنگ اسلامی- ایرانی است. نتیجه گیری: نتیجه پژوهش این است که مرزبندی‌های گفتمانی که به وسیلۀ نهاد با برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی دینی در دانشگاه دنبال می‌شود، منجر به زمینه‌ساز آن است تا دانشجویان و اساتید، محور بحث‌های گفتمانی و اهداف گفتمانهای رقیب را در ترویج آزاداندیشی غربی شناخته و در برابر آن موضع‌گیری مناسب داشته باشند.
ابتدای صفحه