هدف: هدف پژوهش حاضر، تبیین و ارائۀ برخی راهکارها برای عبور از چالشهای پیش رو در علوم انسانی- اسلامی بوده است. روش: روش پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کیفی است که با نگرشی تحلیلی- تطبیقی به منابع دینی و علوم انسانی رایج صورت گرفته است. یافته‌ها: علوم انسانی- اسلامی، حاصل برداشت محقق از واقعیات مربوط به انسان در یک رشته یا موضوع پژوهشی است که ابتنای آن بر منابع معرفت‌شناختی دینی استوار باشد. بحث پیرامون تفاوتهای علم رایج و علوم انسانی- اسلامی از حیث روش‌شناسی و پیش‌فرضهای حاکم بر علم رایج و علوم انسانی- اسلامی و روشهای پژوهش در علوم انسانی- اسلامی، از موضوعات کلیدی است که در بخش یافته‌ها به آن پرداخته شده است. نتیجه‌گیری: علوم انسانی- اسلامی نمی‌تواند فارغ‌البال از هدف خلقت، نحوۀ نزول برکات مادی و معنوی و از جمله نحوۀ نزول علم به عوالم انسانی و بدون توجه به فلسفۀ تاریخ شیعی (از جمله تولّی و تبرّی) به تدوین پیش‌فرضهای علم، مبانی، اصول، اهداف و غایات و روش‌شناسی متناسب با هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی خود بپردازد.
)