پس از سیدجمال‌الدین اسدآبادی و آیت‌الله محمدحسین نائینی، پرتلاش‌ترین عالم و مجتهد دینی در عرصة بومی‌سازی مفاهیم مدرن سیاسی به منظور تولید دانش بومی سیاسی، امام خمینی(ره) است. اما ایشان چگونه این مفاهیم را طی سالهای 60-1340/80-1960 م. در دستگاه معنایی سنّت اسلامی خویش وارد کرده و از آن در تولید دانش سیاسی بومی، سود برده است؟ هدف: هدف این مقاله آن است که ضمن تلاش برای ارائة پاسخ به سؤال مذکور، الگوی امام خمینی(ره) را در تبدیل مفاهیم مدرن سیاسی به مفاهیم دینی عرضه کند. روش: روش تحقیق برای دستیابی به این هدف برگزیده، روشی ترکیبی، مرکّب از تأثیر عوامل سیاسی و اجتماعی با محاسبة اثرگذاری مقتضیات زمانی و مکانی بر پایة آموزه‌های دینی بوده است. یافته‌ها: یافتة اصلی مقاله آن است که: امام خمینی(ره) بر پایة اجتهاد دینی، بدون اینکه صورت مفاهیم مدرن سیاسی را تغییر دهد، مفاهیم مدرن سیاسی را با محتوای دینی عرضه کرده است. نتیجه‌گیری: نتیجه‌ای که بدین سان به دست آمده، این است که: حاکم شیعی قادر است به کاربست اجتهاد دینی، موانعی را که مدرنیته بر جامعة اسلامی تحمیل می‌کند، گره‌گشایی کند
)