هدف: این مقاله باهدف یافتن و استخراج بخشی از علل و عوامل دینگریزی، به بررسی و استقصای ناقصی از علل و عوامل دینگریزی از منظر دین پرداخته است و در ضمن، آن دسته از علل و عواملی در آن مطرح شده که به نوعی با دانشگاه و اصحاب آن مرتبطاند؛ عواملی چون: سخت و نازیبا جلوه دادن دین، فقر معرفتی به مقولات دینی، عدم تعقّل، خصوصیسازی دین، انتظار نامعقول از دین، مدیریت ناکارامد، شبهات و ...، که هر یک میتوانند در دینگریزی آدمیان مؤثّر باشند. روش: روش تحلیل اسنادی بوده و در عین حال، نیمنگاهی هم به وضعیت و شرایط عینی و خارجی جامعه داشته است. یافتهها: 1- دینگرایی یا دینگریزی مقولة تکعلتی نیست و علل متعددی در تحقق آن مؤثّر است.2- برخی از علل و عوامل مذکور، معرفتی و از سنخ دانش بوده و برخی غیر معرفتی است. 3- علل دینگریزی، به علل داخلی و خارجی (درونی و بیرونی) قابل تقسیم است؛ به این معنی که برخی علل به متن جامعة دینی و پیروان آن دین مربوط است، ولی برخی دیگر، زمینة خارجی دارند.4- هر چه از عقلانیت فاصله گرفته شود، به همان نسبت با دین و دینداری نیز فاصله خواهد افتاد.5- اختلاط و آمیزش حق و باطل - که از عوامل دینگریزی است – امری است تقریباً پایدار. همواره چنین بوده و خواهد بود.6- فضایل و رذایل اخلاقی آدمیان، در دینگرایی و دینگریزی آنها مؤثّر است. نتیجهگیری: ارائة بخشی از علل و عوامل معرفتی و غیر معرفتی دینگریزی که بیتردید نقش اساسی و مهمی را در این بستر ایفا میکنند. و در پایان نیز به بیان ضرورتها و بایستگیهایی پرداخته شده که مراکز علمی از جمله دانشگاهها باید بدانها بپردازند. بیشک دانشگاهیان در این بستر، رسالت عظیمی دارند
امینی, جبار, مرادی خلیفه لو, رضا, محمدی ایلامی, رحیم. (1391). علل و عوامل دینگریزی و نقش دانشگاهها در اصلاح آن. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی, 16(50), 65-86.
MLA
جبار امینی; رضا مرادی خلیفه لو; رحیم محمدی ایلامی. "علل و عوامل دینگریزی و نقش دانشگاهها در اصلاح آن". مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی, 16, 50, 1391, 65-86.
HARVARD
امینی, جبار, مرادی خلیفه لو, رضا, محمدی ایلامی, رحیم. (1391). 'علل و عوامل دینگریزی و نقش دانشگاهها در اصلاح آن', مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی, 16(50), pp. 65-86.
VANCOUVER
امینی, جبار, مرادی خلیفه لو, رضا, محمدی ایلامی, رحیم. علل و عوامل دینگریزی و نقش دانشگاهها در اصلاح آن. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی, 1391; 16(50): 65-86.