هدف: هدف از نگارش این مقاله، بررسی جامعهشناس بودن یا نبودن ابن خلدون است که علاوه بر روشن کردن یک حقیقت تاریخی، از حیث چیستی علم و روش دستیابی به آن، اسلوب درستی را برای قضاوت در مورد اینگونه مسائل به دست میدهد که از این منظر هم حائز اهمیت است. روش: در این تحقیق با رجوع به نظریات روششناختی دورکیم، چارچوب مفهومی در تبیین نظری سؤال تحقیق ارائه شده است. ملاکها و معیارهای جامعهشناس بودن (موضوع، روش، سؤالات)، با توجه به این چارچوب مفهومی استخراج و سپس به روش کتابخانهای در جهت یک تحقیق توصیفی- تحلیلی به طور اکتشافی دادهها را در جهت پاسخگویی به سؤال تحقیق، جمعآوری و به صورت کیفی تجزیه و تحلیل کردهایم. یافتهها: یافتههای تحقیق حاکی از این واقعیتند که سه معیار و ملاکِ جامعهشناس بودن(موضوع، روش و پاسخگویی به سؤالات اساسی مد نظر در علم جامعهشناسی/تغییر و نظم) در مطالعات ابن خلدون موجود است. نتیجهگیری: جامعهشناس بودن ابن خلدون بر اساس معیارهای طراحی شده بر اساس قواعد روششناختی امیل دورکیم اثبات میشود.
جمشیدیها, غلامرضا, میرزایی, مهدی. (1393). بررسی جامعهشناس بودن ابن خلدون با تاکید بر قواعد روششناختی امیل دورکیم. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی, 18(59), 277-296.
MLA
غلامرضا جمشیدیها; مهدی میرزایی. "بررسی جامعهشناس بودن ابن خلدون با تاکید بر قواعد روششناختی امیل دورکیم". مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی, 18, 59, 1393, 277-296.
HARVARD
جمشیدیها, غلامرضا, میرزایی, مهدی. (1393). 'بررسی جامعهشناس بودن ابن خلدون با تاکید بر قواعد روششناختی امیل دورکیم', مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی, 18(59), pp. 277-296.
VANCOUVER
جمشیدیها, غلامرضا, میرزایی, مهدی. بررسی جامعهشناس بودن ابن خلدون با تاکید بر قواعد روششناختی امیل دورکیم. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی, 1393; 18(59): 277-296.